کمی فلسفی تر

من به خودم قول می دهم …

 آنقدر روی رشد خود وقت بگذارم که دیگر وقتی برای انتقاد از دیگران نداشته باشم.

آنقدر آزاده باشم که فرصتی به نگرانی، آنقدر بلند نظر که فرصتی به خشم، آنقدر قوی که فرصتی به

ترس و آنقدر خوشبخت که فرصتی به بدبختی ندهم.

تصورم از خود نیک باشد و این را به جهان اعلام کنم؛ نه با صدای بلند، بلکه با کردار نیک.

با این اعتقاد زندگی کنم که کل جهان طرف من است؛ مادامی‌ که به آن بهترینی که در وجودم است،

وفادار بمانم ...